Thanatopraxie

Thanatopraxie - Waar liefde nog even mag zorgen
Een zachte vorm van nabijheid, wanneer woorden tekortschieten
Wanneer iemand van wie je houdt overlijdt, gebeurt er iets wat nauwelijks in taal te vatten is. De wereld blijft draaien, maar in jou valt alles stil — alsof de tijd zijn adem inhoudt. Er komt zoveel op je af, terwijl diep vanbinnen dat ene eenvoudige, kwetsbare verlangen blijft fluisteren:
Laat me nog even zorgen.
Laat me nog even bij hen zijn.
Thanatopraxie kan dat moment van nabijheid mee mogelijk maken. Het biedt ruimte aan liefde die nog niet klaar is om abrupt te eindigen. Het is een lichte vorm van balseming: een zachte laatste verzorging die met tederheid en grote eerbied wordt uitgevoerd. Het is geen kille afstandelijke handeling, maar een moment van menselijke warmte en verbinding.
Het is een liefdevolle verzorging waarbij je dierbare de natuurlijke uitstraling behoudt, zoals je hen gekend hebt. Verkleuringen verzachten, de gelaatstrekken worden weer rustig en herkenbaar, het lichaam voelt minder koud aan. Je mag hun handen nog vasthouden, zonder angst voor verandering. Je krijgt tijd, rust en ruimte.
Ruimte om te waken.
Ruimte om te voelen.
Ruimte om afscheid te nemen op jullie ritme.
De verzorging gebeurt in een stille, speciaal ingerichte ruimte, waar elke handeling gedragen wordt door aandacht en eerbied. Het is even een moment weg van huis, maar zodra de behandeling is afgerond, kan je dierbare terug naar jullie komen — misschien thuis, in de geborgenheid van een vertrouwde omgeving, of op een plek die voor jullie goed voelt.
Er is geen koeling nodig: geen storende geluiden of medische setting. Alleen serene stilte, waarin afscheid op zijn eigen manier mag plaatsvinden. Thuis afscheid nemen is vaak troostend en helend: het brengt nabijheid zonder tijdsdruk, in een ruimte waar liefde al lang aanwezig was. Er komt ruimte om het afscheid te beleven zoals het voor jullie klopt.
Misschien wil je op de bedrand zitten en hun hand vasthouden.
Misschien wil je het intiem en stil houden.
Misschien wil je bloemen neerleggen, foto's plaatsen, muziek laten spelen en kaarsjes aansteken.
Misschien wil je praten, of net stil aanwezig zijn en waken.
Misschien zijn er kinderen die voorzichtig dichterbij willen komen, vragen willen stellen, willen begrijpen wat afscheid betekent.
Alles mag. Alles krijgt ruimte. Want liefde houdt niet op waar het leven eindigt. Ze zoekt een vorm. Ze zoekt nabijheid.
Ik ben er — niet om alles van jullie over te nemen, maar om naast jullie te staan. Om met jullie mee te dragen, zodat je dit niet alleen hoeft te doen. Om zacht te zijn waar woorden te hard zouden vallen. Geen vaste formules. Geen oordeel. Geen haast. Alleen oprechte aanwezigheid, zorg en liefdevolle afstemming.
Zodat afscheid niet nóg harder wordt dan het al is. Zodat loslaten geen abrupt verlies wordt, maar een zachte beweging waarin liefde kan blijven bestaan.
Voel je welkom om contact op te nemen — met vragen, twijfels, of gewoon om even stil te staan bij wat mogelijk is.
Ik ben er voor jullie,
met zorg en tijd.
